
MALIQ- Një plagosje me thikë u raportua ditën e sotme në fshatin Sheqeras në Maliq, ku një 14-vjeçar goditi me thikë një 15-vjeçar. Ndërkohë gjyshja Arefije Kora pohoi se thikën nipi duhet ta ketë marrë në shtëpi, pasi ishte nga ato që qëronim mollë. Gjyshja shprehet se autori i ka thënë që është zënë me atë djalin që e tallte shumë. Sipas saj nipi nuk e ka marrë thikën për të goditur 15-vjeçarin, por pasi e ka shtrirë në tokë ai ka lëvizur dhe është plagosur me thikë. Ajo thekson se djalin e tallnin shumë.
“Unë isha në shtëpi, vjen djali që nga shkolla, nuk e di a vajti në shtëpi a nuk vajti se unë djalin e kam të ndarë. Më tha: Nëna u zura me atë djalin që më tallte shumë. Nuk pandeha që ishte bërë kaq e madhe. Më tha unë kisha atë thikën, ai më shtriu në tokë, unë nuk do e godisja, por nuk e di si e zuri thika. Unë nuk e mora për atë thikën.
Ai më shtriu i pari në tokë, unë lëviza dhe atë e zuri thika. Nga këtu shkova tek i ati i tij, më doli gjyshja e tij, i tregova. Ajo po thërriste, ka të drejtë, nuk i zemërohem dot. Më tha djalin e plagosur e çuam në Korçë, o bëhet, o nuk bëhet. Marrim taksinë për të shkuar në Korçë, rrugës marrim gjyshin e djalit dhe e pyesim si është, se jemi nisur. Ne djalin e kemi në Korçë na tha po mos hajdeni se po erdhët do bëhet e madhja, do vritemi, nuk ju lë të gjallë. U kthyem, gjetëm policinë, i pyetëm, na thanë po kërkojmë thikën.
E tallnin shumë djalin, më shumë pa shkollë djali se me shkollë. Ca e tallnin andej, ca i thoshim do shkosh në shkollë se s’bën. Më tallnin thoshte po se përse, nuk e di. Ju kam vajtur në shtëpi, nuk e di unë e shkreta. Nuk janë shokë klase. Ne ankoheshim te këta, djalin e tallte dhe vinte në shtëpi duke qarë. Ne familjarët na thonin do i flasim djalit dhe do e zgjidhim. Ju thoja po na mbetet djali pa shkollë, djali është në klasë të shtatë. I thoshim shko te mësuesi, kap edhe drejtorin. Një thikë të vogël kishte, e gjeti policia, nga shtëpia do e ketë marrë. Thikë e shtëpisë ishte, një që qëronim mollë. Unë nuk e dija që ishin zënë, po bëja drekën kur erdhi ai duke qarë.
Unë po i thoja çfarë na bëre, ai u hutua më shumë. Shyqyr që është djali mirë, në radhë të parë për ata, por edhe për ne. Ata e kanë në dorë, mos zien as me nusen, as me djalin, mos i dalin djalit përpara t’i thonë ç’mi bëre djalit. Këtë duam ne. Ne në shkollë nuk jemi ankuar, te prindërit e djalit kemi shkuar. Ky djali e shante gjithmonë, për këtë ankohej," u shpreh gjyshja e autorit.