Nëse je grua, ti e di që për ty po flitet shumë këto ditë! Në fushatë, ai të quan 'shenjtore të përditshmërisë'

TIRANA- Nëse je grua, ti e di që për ty po flitet shumë këto ditë. Si shtylla e familjes, si heroinë, si themel i shoqërisë. Me zë të butë, me tone të ëmbla, me premtime të mëdha. Sepse po afron 11 maji. Dhe për një çast, ti nuk je më thjesht grua. Je nje votë. Por unë dua të flas për ty pas 11 majit.

Kur telefoni nuk bie më për të të thirrur në miting. Kur askush nuk të pyet si je. Kur fytyra jote nuk del më në poster. Sepse pas 11 majit, ti kthehesh te lodhja, te stresi, te heshtja. Kthehesh në një nënë, një motër, një punëtore, gjithmonë në këmbë – edhe kur s’ke më fuqi. Ti që mban barrën e gjithë familjes mbi supe.

Që mbush frigoriferin. Që kujdesesh për të gjithë, dhe harron veten. Që nuk ke kohë të merresh me çfarë veshin deputetet, sepse lufton të arrish fundin e muajit. Por, ti nuk gënjehesh më nga njerëz që vishen bukur. Sepse ti e di vota nuk është çështje shijeje. Nuk është dekor.

Është pesha e gjithë jetës që ti mban mbi supe. Ai që kërkon të të marrë votën, e ka kuptuar si të të flasë. Flet bukur. Me ndjenja dhe metafora. Në fushatë, ai të quan “shenjtore të përditshmërisë”. Të përshëndet me frazën “Pa ty nuk funksionon ky vend” dhe të përcjell me: “Mos harro të më votosh.” Sepse ai e di që për një moment, mund të të bëjë të ndihesh e rëndësishme.

Dhe ai moment i mjafton – është momenti i votës. Pastaj? Më 12 maj ti zhdukesh nga radari i politikës. Kthehesh te hallet. Te rroga që nuk mjafton. Tek familjarët që presin duke të parë në sy. Te urdhërat e mbrojtjes, që nuk i respekton kush. Sepse kur një grua vritet në këtë vend, nuk ka më fjalime. Nuk ka më konferenca. As kamera. Ka vetëm një tjetër lajm te shkurtër, një tjetër heshtje më shumë.

Ironia është kur ju kërkojnë të bindni burrat të votojnë “siç duhet”. Të jeni komandante – një ditë në katër vjet. Të mbani peshën e zgjedhjeve, pa marrë asgjë nga ajo që vjen pas. Por ti nuk je komandante fushate. Ti nuk je buzëqeshje për kamera. Ti nuk je dekor. Ti je grua. Dhe forca jote është që nuk i dhunon votat. Nuk i shantazhon njerëzit. Nuk luan me emocionet e të tjerëve.

Ti je ende aty – kur fushata mbaron. Në dyert e institucioneve. Në spitale. Në kuzhina. Në punëra pa orar. Në heshtje. Në përpjekje. Në vuajtje. Dhe për të ndryshuar këtë vend, nuk ke nevojë të bindësh askënd. Mjafton të votosh për veten. Për dinjitetin tënd. Për jetën që meriton edhe pas 11 majit. Sepse nëse dashuria matet me votë, atëherë nuk është dashuri. Nuk është respekt. Është marketing.

dojna mema