Gjashtë pjesëtarë me probleme mendore/ Kryefamiljari i lutet shtetit për mëshirë

FIER- “Si të shërbej unë këtyre kur unë s'jam në gjendje për vete? Iki për vete kërrusur. Jam në hall. Më mirë të më kishte marrë perëndia, se çe dua jetën kështu?”

Këto janë fjalët e dhimbshme të Pali Kristos, zotërisë 80 vjeçar nga Pishë Poro e Fierit. Familja e tij përbëhet nga 6 persona, thuajse të gjithë me probleme të theksuara të shëndetit mendor.

Dy prindërit e moshuar janë të vetmit që duhet të mbajnë mbi supe gjithë peshën e rëndë të kujdesit për të sëmurët në familje. Por vitet kanë bërë punën e tyre dhe sot ata e kanë të pamundur t’u shërbejnë të gjithëv njësoj, siç bënin më parë.

“Unë jam me diabet, jam me zemër, stomak, veshka, prostatë. Deri tani i kemi mbajtur këta, sepse ka qenë ajo në gjendje, por tani u sëmurë edhe ajo. I thanë për t’u shtruar dhe nuk mundi, pasi ka këtë djalin dhe nuk ka ku e lë, ai urinon në vete, do larë natën, ajo s’i bën dot hyzmet dhe u detyrova iu solla këtu.”

Nëna, tashmë e rrënuar psikologjikisht dhe fizikisht, nuk e ka të lehtë të vazhdojë të kujdeset për djalin e saj më të vogël. Në jo pak momente asaj i është dashur të përballet edhe me dhunë.

“Ky s’më le rehat, qëllon me dorë. Urinoi ai parmbrëmë edhe më tha pse më njome? Edhe më qëlloi. Çfarë t’I bësh? Nis qaj, më thotë pusho.”

Muajt dhe vitet kalojnë dhe situata bëhen akoma dhe më tronditëse, me dy të moshuar që po i lënë çdo ditë fuqitë, prandaj nëna e gjendur në këtë situatë ka vetëm një lutje, të cilën vetëm një zemër nëne e di se si mund ta thotë.

“Jam në hall me këtë, kusur që më mirë perëndia edhe këtë ta kishte marrë, edhe mua. Çe dua jetën!”

Por Iliri nuk është problemi i vetëm në këtë shtëpi, pasi me probleme të rënda shëndetësore janë edhe dy pjesëtarët e tjerë. Djali i madh 55 vjeç dhe mbesa 29 vjeçare.

“Me dobësim nervor më nxorri doktori atje dhe më japi kemp. Nuk jam për asgjë. Gjatë ditës nuk bëj asgjë. Nuk punoj, pi ilacet që më ka dhënë doktori. Për gjumë, për qetësi, për prostatë, për veshkat. Më tha dhe doktori nuk je për asgjë. Fuqi s'kam, jam i këputur.”

Me problemet shëndetësore në këtë familje, më shumë se gjysma e parave të kempit shpenzohet për ilaçe, që për fat të keq nuk hyjnë në paketën e rimbursimeve.

“Ju bëj lutje vetëm të më hiqni këtë, (djalin) se nuk e përballoj dot më. Deri dje e përballoja, e komandoja. Tani jo unë, po asnjë s’e mban dot.  Ai I qëllon të gjithë. Prandaj, në qoftë se ka mundësi të na ndihmoni, ta merrni këtë ose thoni pastaj që të vdesim, sepse po vdiq ajo ky është i vdekur. Nuk ka kush kujdeset tjetër. Nuk kemi, nuk kemi nga mbajmë. Shteti të vejë dorën, në qoftë se ka shtet.”

piranjat gjashtë pjesëtarë me probleme mendore